Έχεις ακούσει αυτό που λένε για την (καημένη) τη γυναίκα του Καίσαρα, που όχι μόνο πρέπει να είναι αλλά και να φαίνεται τίμια; Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με τις νέες επιχειρήσεις, που όχι μόνο πρέπει να είναι αλλά και να φαίνονται νέες! Και όμως, καμιά φορά μας παίρνει η φόρα και συνεχίζουμε να κάνουμε πράγματα με τρόπο παλιό, να σκεφτόμαστε με τα μυαλά που είχαμε πριν φτιάξουμε την επιχείρησή μας (τότε που ήμασταν εργαζόμενοι και οι αποφάσεις βαρύνανε άλλους), ρίχνουμε άγκυρα σε σκέψεις που μας είναι οικείες, και με τον τρόπο αυτό ούτε πίσω πάμε, ούτε μπροστά. Μετά από χρόνια από-τη-ζωή-βγαλμένη έρευνας, σε νέες και υφιστάμενες επιχειρήσεις, κατέγραψα λοιπόν το TOP 5 των εύκολων λύσεων/ σκέψεων που αξίζουν να μπουν στη λίστα των απαγορευμένων:
«Αφού το κάνουν όλοι, ας το κάνω έτσι»
Δεν είπαμε να ανακαλύπτουμε κάθε μέρα τον τροχό, αλλά- σε γενικές γραμμές- αν το κάνουν όλοι κάπως κι εσύ τους ακολουθήσεις, τότε γιατί οι πελάτες να φύγουν από αυτούς που ξέρουν και να έρθουν σε σένα; Όταν μιλάμε για θέματα που αφορούν την ουσία της επιχείρησής σου (το value proposition σου) κάνε ό,τι μπορείς να βρεις κάτι, έστω ένα τετραγωνικό χιλιοστό στο μυαλό του πελάτη σου που είναι ελεύθερο, κι αυτό προσπάθησε να πιάσεις. Και πώς να το βρεις το ελεύθερο χιλιοστό; Διάβασε παρακάτω.
«Τι εννοείς ποιον στοχεύω; Όλους σαφώς!»
Παρακολουθούσα τελευταία ένα νέο εστιατόριο που ξεκίνησε ως ιαπωνικό, πρόσθεσε burgers και τώρα σερβίρει μέχρι και τζατζίκι- μη τυχόν και το ζητήσει κάποιος πελάτης και δε το έχουμε. Αυτό ακριβώς θα πει «στοχεύω όλους» τους πελάτες- κι αυτό που συνήθως απαντώ εγώ, είναι «Δηλαδή κανέναν». Κοίταξε από κοντά την αγορά που απευθύνεσαι, και προσπάθησε να τη σπάσεις σε κομμάτια (target groups) με κοινά χαρακτηριστικά. Σκέψου ποιο από τα target groups είναι πιο κοντά σ’ αυτό που έχεις στο μυαλό σου να φτιάξεις, κλείδωσε το στόχο σου και πλησίασε ακόμη πιο κοντά, μάθε συνήθειες, μάθε προβλήματα, μάθε ανάγκες. Όταν νιώσεις ότι ξέρεις τους ανθρώπους που απευθύνεσαι, τότε (και μόνο) φτιάξε την πρότασή σου, με τρόπο που θα τους καλύπτει πραγματικά. Όσο πιο καλά μάθεις τις personas των καταναλωτών σου, τόσο πιο εύκολα θα βρεις ιδέες και υπηρεσίες που θα είναι μοναδικές, γι αυτούς.
«Θα ασχοληθώ με το branding αργότερα, τώρα είναι αρχή ακόμη»
Είναι σα να λέμε ότι πάμε σε πρώτο ραντεβού με τις πιτζάμες, γιατί «κάτσε να τον γνωρίσω πρώτα και φτιάχνομαι μετά». Αν δεν είναι τώρα, στην αρχή, η εικόνα σου ολοκληρωμένη και ξεκάθαρη, τότε πότε θα είναι; Κι η σχέση με τους πελάτες σα πρώτο ραντεβού είναι, έχεις μόνο μια ευκαιρία για να κάνεις καλή πρώτη εντύπωση! Όταν μιλάμε για branding, δεν εννοούμε μόνο τα logos, τις κάρτες, το website κλπ, αλλά –κυρίως- την ουσία, τη ψυχή της κάθε μάρκας: Τι πρεσβεύει; Ποια συναισθήματα μου προκαλεί; Πώς νιώθω εγώ, ο καταναλωτής, ότι χρησιμοποιώ το brand; Δε ξέρω αν είναι επειδή εγώ τα βλέπω έτσι, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι για τέτοια θέματα, μόνο τώρα υπάρχει, όχι αργότερα!
«Δεν έχω λεφτά για marketing»
Δε θέλω να ακουστώ προκλητική, αλλά, κάνεις λάθος- όχι που δεν έχεις λεφτά για marketing, αλλά που πιστεύεις ότι το marketing (απαραίτητα) χρειάζεται δαπάνη. Σκέψου ότι marketing είναι ο τρόπος και τα κριτήρια με τα οποία παίρνεις αποφάσεις, όχι τα χρήματα που δίνεις για τηλεοπτική προβολή. Όπως είπα και παραπάνω, σχεδίασε την πρότασή σου σωστά, ώστε να καλύπτει στ’ αλήθεια τις ανάγκες του κοινού που στοχεύεις, φτιάξε και στήριξε με συνέπεια ένα brand personality που θα είναι γοητευτικό γι αυτούς που θα το γνωρίσουν, επέλεξε τους ανθρώπους που θα δουλέψουν μαζί σου με γνώμονα τις αξίες αυτού του brand και- χωρίς να έχεις ρίξει ούτε ένα ευρώ- θα χεις κάνει marketing! Εννοείται ότι η φήμη σου θα μεγαλώσει πολύ γρηγορότερα με παρά χωρίς διαφήμιση, όμως επειδή στο τέλος της μέρας, το μόνο που μένει είναι ο πιστός πελάτης, αν αυτά τα λίγα τα κάνεις καλά, θα φτάσεις εκεί που θες, απλώς με μικρότερα βήματα. (Μόλις πάντως βρεις κάποιους πόρους, κάνε και λίγη διαφήμιση!)
«Ναι το ξέρω ότι δεν είναι σωστό, αλλά εγώ έτσι μπορώ τώρα»
Σε κάποια στιγμή της ζωής μας όλοι μπήκαμε στον πειρασμό να δώσουμε μια τέτοια απάντηση, σε άλλους ή στον εαυτό μας, σα να ψάχνουμε άλλοθι στις δυσκολίες κάθε αρχής κλπ. Όμως αν κάτι είναι λάθος, είναι λάθος οποιαδήποτε στιγμή, σωστά; Το συντριπτικό ποσοστό των νέων επιχειρήσεων αποτυγχάνουν, εξαιτίας του κακού σχεδιασμού και αυτών ακριβώς των συμβιβασμών που κάνουν στην αρχή. Πραγματικά, μη «βολεύεσαι» μ’ αυτή τη δικαιολογία, προσπάθησε να βάλεις τα θεμέλια (όσο πιο) σωστά, για να γίνει όλο το οικοδόμημα σωστό. Αν κάτι είναι πολύ μεγάλο, πολύ ακριβό, πολύ δύσκολο, προσπάθησε να το μεταθέσεις για λίγο παρακάτω, για τότε που θα μπορείς. Κι αν αυτό δε γίνεται, τότε κάνε ένα συμβιβασμό με ημερομηνία λήξης, επέτρεψε στον εαυτό σου το λάθος και πες πότε θα γυρίσεις να το διορθώσεις.
Δημοσιεύτηκε στο Lovelution